Treći dan konferencije otvorila je prof.dr. Nermina Mujagić sa Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Sarajevu i predstavila izlaganje Keynote govornika Stefa Jansena sa Univerziteta u Mančesteru pod nazivu „(Ne)događaji u Dejtonskom međuvremenu“. Prof.dr Stef Jansen, nam dolazi sa Univerziteta u Mančesteru i stručnjak je na polju Socijalne Antropologije. Njegova istraživanja se uglavnom bave stanjem društava u zemljama bivše Jugoslavije, tačnije anti-nacionalizmom, raseljavanjem i post-jugoslovenskom prošlošću . U njegovom izlaganju „(Ne)događaji u Dejtonskom međuvremenu“ on je govorio o „postjugoslovenskim opterećenjima prošlosti i vizijama budućnosti u odnosu na filozofiju ‘događaja'“. Naglasio je da „Nasuprot svojoj globalnoj reputaciji kao događajnom mjestu, među stanovnicima savremene BiH postoji široko rasprostranjen osjećaj da se, bar politički, nikad ništa ne dogodi.“
Panel četiri bio je na temu „Tranzicijska pravda i kultura sjećanja“. Moderator je bio Zarije Sejzović, sa Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Sarajevu.
Panel je započela Ljijaljana Radonić, sa svojim izlaganjem na temu „Od rata sjećanja na post-jugoslavenskom prostoru do izgradnje mira u regiji“. Govorila je o načinu na kojima se društvo služi događajima iz rata. „Bez vrednovanja se može reći da i pojedinci i kolektivi sjećanje na prošlost koriste za svrhe sadašnjosti, pamte samo one događaje koje mogu ugraditi u svoju sliku o sebi ili vlastitoj grupi.“ Podsjetila je da „istočnoj i jugoistočnoj Europi povijest iznova piše nakon 1989. Godine.“ i da historiografija ne čini dovoljno da ispita te revizionizme.
Radmila Nakarada, sa Fakulteta političkih nauka, Univerziteta u Beogradu govorila je na temu „Pomirenje i zaborav, bekstvo od istorije“ U tom izlaganju pričala je o temama pomirenja i suočavanja sa zločinima. Naglasila je da „pomirenje nalaže razumevanje posledica „brojnih okrutnih istorijskih obrta.” Napomenula je da „Pri tome, zaborav, bekstvo od istorije, nije specifičnost Balkana, već pripada i onom delu Evrope koje sebe percipira kao središte civilizovanosti.“
Vjollca Krasniqi, sa Filozofskog fakulteta Univerziteta u Prištini govorila je o „Suočavanje sa prošlošću: rodna i poslijeratna pravda na Kosovu“. U ovom izlaganju ona je Vjollca Krasniqi govorila je o zahtjevima žena za pravdu na međunarodnim sudovima za zločine počinjene na Kosovu. „Tribunali su dobra početna tačka za borbu sa prošlošću, kažnjavajući zločince i postižući pravdu. Oni ipak nisu dovoljno jaki da pomognu društvima koja su iskusila rat da prave korake naprijed u periodu mira.“
Vjeran Pavlaković, sa Filozofskog fakulteta, Sveučilišta u Rijeci govorio je na temu „ Od osporavanih narativa do kontroverznih spomenika: izazovi memorijalizacije u postratnoj Hrvatskoj“. Teme njegovog izlaganja su bile obračunavanje sa socijalističkom prošlošću, historijskim revizionizmom i glorifikaciji Ustaštva u današnjoj Hrvatskoj. „Valovi uništavanja čija je meta ostavština socijalizma u Hrvatskoj u 1990-tim godinama, bila je popračena „memorial boom“ posvećeni ne samo Domovinskom ratu već i poraženoj strani u Drugom Svjetskom ratu.
Nerzuk Ćurak, sa Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Sarajevu, govorio je o temi „Pamćenje zaborava i zaborav sjećanja: kultura poricanja u postdejtonskoj Bosni i Hercegovini“ . U svom izlaganju on je govorio o nesposobnosti glavnih društvenih institucija u procesu pomirenja. „Rat protiv Bosne i Hercegovine učinio je svoje i u sferi sjećanja, naročito u sferi sjećanja, pa je diktatura partikularnog a totalitarnog uma na svim našim stranama proizvela flagrantnu, organiziranu hipokriziju unutar nacionalističke naracije koja se prostrla i horizontalno i vertikalno, i sinhronijski i dijahronijski, zahvatajući škole, univerzitete, historiju, političku geografiju, državnu, entitetsku i lokalnu vlast, nevladin sektor ovisan o sinekurama, a ne od potrage za istinom, organizirane vjerske zajednice koje organizirano kasne u izgradnji kulture mira, međunarodnu zajednicu – koja bi da se sjećamo ali da to bude nekako politički korektno makar to značilo suspenziju istine.
Zarije Seizovic, sa Fakulteta političkih nauka Univerziteta u Sarajevu, izlagao je na temu „Kolektivna odgovornost i kultura poricanja: Balkanski koncept poimanja krivice“ . U ovom izlaganju govorio je kako „Vještački stvoren ali namjerno dnevnom politikom održavan i pothranjivan koncept „kolektivne odgovornosti“ već više od dvije decenije opterećuje obične ljude, etno-nacionalne i religijske zajednice, dnevnu politiku i odnose Bosne i Hercegovine sa susjednim državama.“ Naglasio je da „Evidentna je nesposobnost običnih ljudi ali i političkih „elita“ da napuste granice etno-kolektiviteta“
#fpnunsa #DwPBalkan
